Graag wil ik nog even vertellen hoe we in de auto rijden. Af en toe zitten er wat lange stukken in de auto bij die Esther allemaal zelf rijdt. Ze heeft ontdekt dat onze auto een satellietradio heeft, super handig met al die bergen om ons heen. Nu luisteren we altijd naar muziek in de auto, radio of de meegebrachte cd's. Dit keer luisteren we veel XM1 met de top hits van de pop van dit moment. Helaas kan ik niet mee zingen, Esther wel, die onthoud dat soort dingen gewoon. Nou ik kan je vertellen dat ik min of meer 'gedwongen' mee kan zingen. Begin maar met 'Love can hurt'... nou dan kunnen we meezingen met de inmiddels door ons gevreesde Ed Sheeran's Photograph en eindigen we met 'I remember that you kissed me, under de lamppost back on 6th street.' Nog een paar songs; Demi Levato met Cool for the summer, Rachel Patton met Fight Song, Taylor Swift met Style, of R.City/Adam Levine met Locked away. En Stitches van Shawn Mendes of Walk the Moon met Shut up and Dance, A Great Big World met Hold Each Other (gaaf nummer), Fall Out Boy met Uma Thurman. Sommige nummers kun je heerlijk op meeswingen maar we zijn even Ed Sheeran moe..

De linkerkant van de auto is mooi opgeruimd en super netjes, Esthers kant. Mijn kant is een rommeltje. Nee, schoon wasgoed is nog steeds gescheiden van gedragen goed. Euhh, denk ik, maar het begint een bult te worden. En dat kan niet he, de stoeltjes en de kussens moeten wel goed kunnen liggen wanneer we rijden. Dus ik denk dat ik vanavond maar eens ga opruimen. Denk ik elke avond. :)

Ik probeer te navigeren, of met de tablet :) ik houd m vast he! Of met de kaart. Inmiddels hebben we de staten Colorado, Nebraska, South Dakota en Wyoming gehad.

Vandaag is ons einddoel Sheridan, Wyoming via Devils Tower National Monument. Dit is zeker 5 uur rijden. We hebben vannacht regen gehad en nemen onze tent nat mee. We kijken nog even op het snelle internet welke camping we kiezen en gaan na ons havermouth ontbijtje op pad.

Na 2 uur rijden komen we aan bij Devils Tower. We hebben zelfs nog twee caches onderweg gevonden en we rijden met onze jaarpas het park binnen. Via een loop waar we langs prairie dog town komen, komen we op de parkeerplaats aan. Inmiddels is ook de temperatuur opgelopen tot zeker 30 °C.
Voordat we een kleine wandeling gaan maken rondom de enorme grote rots, nemen we nog een kijkje in het visetors centre. We komen erachter dat er nog twee Nederlanders rondlopen. Terwijl we de route lopen hangen er verschillende sjaals in de bomen. Dit zijn heilige ornamenten die verschillende indianenstammen hier ophangen. Het is een spiritueel onderdeel van Devils Tower, omdat dit voor hun heilig grond is. Andere naam voor Devils Tower is o.a. Bear hat. Op deze rots klimmen jaarlijks 5000 sportievelingen naar boven. Zo ook vandaag. Er hangen verschillende klimmers aan de enorm hoge steile wand om zich een weg naar de top te banen. Respect voor deze kunsten.

We rijden naar de uitgang en genieten nog even van de prairie dogs. Wat een heerlijk leuke beestjes zijn dit toch om naar te kijken! Met die grapige staartjes, en af en toe staan ze waakzaam rechtop.
Voordag we de weg op gaan drinken we nog wat kouds. Hier zien we de eerste groene kolibrie van deze reis. Super mooi vogeltje, echt vlakbij.

Het laatste stuk van 3 uur autorijden naar Sheridan, onderbreken we door een ijsje te eten bij de Mac. En probeer ik niet in slaap te vallen en schrijf ik verschilende stukjes voor onze blog. We weten dag bij exit 20 onze KOA camping zit. En we kunnen er zo naar toe rijden. We zitten nu in de wind met heel wat graden minder dan we gewend zijn onder een afdak. Want dat is wat zo mooi is aan deze camping; de picnicbank staan onder onze eigen persoonlijke afdak, met een deels afgesloten wand.

We sluiten de avond af bij de Mac, morgen rijden we naar Cody.

Tot morgen.