Wells Gray Provincial Park

Vandaag beginnen we de dag relaxed. We gaan watervallen bekijken in Wells Gray Provincial Park. Het belooft mooi weer te worden, de dame van de receptie van de camping hoopt op 30 graden. Hmmm...we zullen zien. Eerst langs het visitor centre voor een kaart en informatie. Hier krijgen we van een aardige dame met een voicerecorder stem uitleg over de mooiste plekken van het park. Op naar de eerste waterval. Deze heten de Spahats Falls. Vanaf de parkeerplaats met een 5 min wandeling bereikbaar. Sommige plekken zijn niet zo snel bereikbaar en is er een langere wandeling nodig. Maar dat is het mooie van Canada; er is zoveel moois en iedereen kan op zijn eigen manier deze bewonderen.

Er is een lange weg in dit Provinciale Park. Na de Moull Falls gaan we via een dirt road van 3 km naar een uitkijktoren; Green Mountain Tower. Het uitzicht is fantastisch en hier kun je helemaal rondom bergen zien. Langzaam slaat het weer om en zien we donkere wolken naderen. Als dat maar goed gaat...nou nee dus. Plenzen regen, zelfs enorme hagelstenen en onweer worden er getrotseerd..in de auto. Tot een picknick aan toe. Ach alles moeten we minstens een keer mee maken in de auto. (Jaja..Ook file:)) Nadat we de hagelstenen bui hebben uitgezeten in de auto lopen we een 10 min wandeling naar Dawson Falls. Dit lijken de Niagara Falls in het klein. Het is een brede waterval, niet al te hoog. Via modderplassen en het gedag zeggen naar meer Nederlanders dan ooit..komen we terecht bij Helmcken Falls. Dit is een van de hoogste watervallen van Canada. Ook hier genieten we van het uitzicht en maken mooie foto's.

Na al deze watervallen rijden we via een dirt road van 22 km naar het meer. Dit is door alle regen/hagel echt een dirt road geworden. Onze auto is inmiddels niet meer rood, maar een gemêleerde zandkleur. Aan het eind komen we uit bij een klein cafeetje en een mooi meer. Hier ff wat drinken en genieten van het uitzicht, daarna rijden we weer terug naar de camping. Maar eerst naar de supermarkt voor ons avondeten. Het wordt een heerlijk broodje hamburger.

We racen door de paden, want we weten de weg. Dan zie ik (Esther) ineens een bekende. Een collega is daar ook boodschappen aan het doen. We wisten dat we ongeveer dezelfde route deden maar dan in omgekeerde volgorde. Dat wel elkaar dan bij de supermarkt tegenkomen...hahaha.

Terug naar de camping en tijd voor het eten en daarna een spelletje.

De volgende ochtend staan we vroeg op en rijden om 8.30 weg. We moeten een heel eind rijden naar Whistler. We pakken een paar caches onderweg. We pakken de route via de 24. Dit is leuker rijden en qua tijd en km maakt het weinig uit. Af en toe moeten via een oneway bridge rijden, dus goed opletten of je geen tegenliggers hebt. Helaas houden de herten hier geen rekening mee. Dus remmen en wachten tot het hert weer plaats gemaakt heeft. Dit maakt het wel weer leuk. Af en toe pakken we mooie viewpoints. Rond een uur op 17 komen we bij ons hotel aan. Een nacht luxe :-).

We eten een broodje bij de subway en wandelen nog een rondje door het dorpje. Dat was het weer voor vandaag.

Groetjes

Reacties

Reacties

Ina

Wat zullen jullie daar genieten met al die avonturen en de prachtige omgeving. Herten op de weg en wachten dan maar. Wat leuk dat Esther haar collega tegen is gekomen. Hoe groot waren die hagelstenen? Waren het eieren of tennisballen. Ik heb niet gelezen dat de auto vol deuken zaten.
Het weer is hier soms droog en soms regen. Hittegolf nu even voorbij

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!